Huishoudelijke mededeling: helaas is het internet hier te slecht om foto's bij het bericht te plaatsen. De foto's kan ik ook nog niet zo goed bij een bericht plaatsen. Wellicht hebben we op onze volgende bestemming beter internet en kan ik een poging wagen.

Weer een nieuwe dag met stralend weer. Een ideale dag om op het strand door te brengen. We blijven wat langer in bed liggen en gaan uit ontbijten. Op loopastand van ons hotel bevindt zich een IHOP, International House Of Pancakes. Als pannenkoekenliefhebber moet dat natuurlijk getest worden. Voor een pannenkoekenhuis hebben ze verrassend weinig pannenkoeken op de kaart staan. Je kunt de ochtend hier al beginnen met het aantal calorieën voor een hele dag. Wij houden het “simpel” bij buttermilk pancakes met maples syrup en bestellen er bacon bij. Een super goede combinatie. We kiezen voor de 55+ portie van slechts drie pannenkoeken in plaats van vijf. Het is een prima ontbijt voor twee personen.

Na het ritueel van zonnebrand smeren gaan we naar het strand dat ook op loopafstand van het hotel ligt. Het strand is hier echt hagelwit en heerlijk zacht aan de voeten. Blijkbaar zijn wij niet de enigen die dat vinden. Wat komen er veel mensen op dit strand af en dan is het nog geen eens zaterdag of zondag. Een zonnebril is hier geen luxe. Je zou hier strandblind van worden. Met de voeten in het lauwe water lopen we naar Pier 60. Een hele grote pier van waar we zicht hebben op aalscholvers en pelikanen. Is het toch nog gelukt om die vogels een keer te zien zitten. Het zijn bruine pelikanen en een stuk kleiner dan de witte pelikaan. Ik vind het mooie beesten.

Na een week geen (goede) koffie te hebben gehad lopen we door naar de Starbucks. Het is vandaag windstil waardoor het nog warmer aan voelt en we wel zin hebben aan een ijskoffie. Deze zijn, zoals alles in Amerika, in verschillende soorten. We gaan voor de iced koffie en krijgen een iets ander resultaat dan verwacht. Dit is echt koffie met ijsklontjes en niet te drinken. En dan vroegen ze ook nog of wij er slagroom op wilden. Wie bedenkt dat nou weer. Blijkbaar heet dat wat wij wilden een frappuccino. De helft van de koffie belandt in de prullenbak. Dit was één keer en nooit weer.
De pannenkoeken zijn al verteerd en we gaan op zoek naar een mooie plek om te lunchen. We komen uit bij een restaurant aan de haven waar we op de 3^e etage op het terras kunnen zitten. Vanaf het terras hebben we mooi zicht op zowel de haven als het strand. In de haven stikt het van de pelikanen. Dus dat wordt onze volgende stop. Een visser is zijn vis aan het fileren en geeft het afval aan de pelikanen en reigers. De vogels staan met bosjes om hem heen en zijn totaal niet bang voor alle omstanders die er op af komen. Ik had bijna een pelikaan kunnen knuffelen.

Langzaam lopen we weer terug naar het hotel waar we lekker bij het zwembad gaan liggen en een boekje gaan lezen. De uren verstrijken en na een heerlijke vis taco gaan we een ijsje eten. We hebben geleerd van de vorige keer en bestellen slechts één bolletje ijs. Als ik zie hoeveel er op mijn hoorntje komt vraag ik mij af of Jos het wel goed besteld heeft. Ja, het is echt één bolletje. De hoeveelheid komt overeen met ruim twee bollen van Salute en die heeft al behoorlijke porties. De dag sluiten we af met een strandwandeling bij zonsondergang. Helaas zijn tijdens deze wandeling mijn slippers van slechts 8 jaar oud overleden en moest ik op blote voeten naar het hotel terug lopen. Met droefheid heb ik afscheid genomen van mijn o zo speciale en comfortabele slippers. Nu moeten we in Orlando verplicht shoppen!

Tijdens het schrijven van dit verhaal horen we een enorm lawaai van vuurwerk. Ik ren naar buiten en kan genieten van een Amerikaans vuurwerkshow. Dat is even wat anders dan vuurwerk in Nederland.