We gaan vandaag op tijd uit bed om nog een paar uurtjes te gaan genieten van zon, zee, strand, en vogels. Voor het allerlaatst genieten we van het heerlijke fruit. Wat gaan we dat missen. Als de laatste spulletjes gepakt zijn lopen we nog een rondje door de tuin. Er is 1 vogel die ik heel graag wil vast leggen. Volgens mij is het gelukt.

Nog één keer maken we een korte strandwandeling en drinken een kop heerlijke Costa Ricaanse koffie. Op de terugweg naar het hotel word ik op mijn wenken bediend. Ik wilde nog heel graag een toekan zien en daar zaten ze met z'n tweën in de boom. Wauw! Mijn dag is weer goed.

Dan begint het wachten. Om 10:50 zouden we opgehaald worden door de shuttlebus, maar die laat op zich wachten. Als we ongeduldig beginnen te worden laten we de receptie bellen met de maatschappij. Haast hebben we niet, maar het is wel prettig om te weten hoe lang je moet wachten. Dat blijkt mee te vallen. Kennelijk hadden we een verkeerde tijd doorgekregen. Zo zitten we driekwartier later in het busje. Het is een klein comfortabel busje met lekkere muziek. Echt lang kunnen wij er niet van genieten. In de buurt van Manuel Antonio worden we bij een restaurantje gedropt waar we moeten wachten op een ander busje. De vijf minuten die we moeten wachten loopt al snel weer op tot een half uur. Het volgende busje is helaas lang niet zo comfortabel.

Onderweg maken we de nodige stops om mensen op te pikken. We komen in drukke badplaatsen met erg luxe hotels. Wij zijn blij dat we in een klein en rustig dorpje zaten. We wachten met smart op een lunchpauze. Die komt helaas niet. We maken een korte stop van een kwartier waarin we moeten eten, drinken en plassen. We hebben de hele vakantie nog niet zoveel haast gehad als nu. De reis gaat niet via de snelweg. Het is sightseeing door de bergen. Het is overal erg druk. Het lijkt er op dat het hele land in rep en roer is vanwege een belangrijke voetbal wedstrijd. Uren verstrijken en er lijkt geen einde aan te komen ook al is de route mooi .Het voordeel is dat we nu geen zes uur hoeven te wachten op het vliegveld. Om half zes komen we eindelijk aan op het vliegveld. In die tijd hadden we al heel wat uren richting NL kunnen vliegen.

Het is nog steeds vroeg en we moeten nog even wachten voordat we onze bagage kunnen inleveren. Er is geen mens op het vliegveld dus we zijn overal snel doorheen. Nog vier uur wachten voordat we de lucht in mogen. Het vliegveld is erg klein en bijna alle winkels en eettentjes zijn gesloten. Toch komen we de tijd redelijk door. Half slapend stap ik het vliegtuig in. Ik heb nog nooit zo'n goede vliegreis gehad. Ik heb veel kunnen slapen waardoor de tijd voorbij vloog. Om drie uur landden we op Schiphol waar we de trein pakken naar Zwolle. Daar staat papa ons op te wachten. Om zes uur ben ik weer thuis bij mijn lieve man.