Vandaag is de vakantiedag aangebroken waarop we zeer vroeg uit bed mogen/moeten. Het is inmiddels traditie om één keer per vakantie vroeg er uit te gaan. Elke keer vraag ik mij af waarom ik dat doe, achteraf is dat het altijd waard. Dit keer gaan we er vroeg uit voor een birdwatching tour. Om tien over half zes worden we door de taxi opgehaald die ons naar Hacienda Baru brengt. Een natuurreservaat op korte afstand van Dominical.

Om zes uur begint de tour bij de lodge. De gids is bewapend met telescoop en vogelgids. Samen met twee Amerikanen gaan we op pad. We hoeven ons nog geen meter te verplaatsen om de vogels te zien. Er vliegt van alles voorbij. De gids ziet ze hoog in de bomen op grote afstand. Daar is hij echt op getraind. Met de telescoop kunnen we ze goed dichtbij halen en de details bekijken. We zien een aantal nieuwe vogels en veel bekende vogels. Je ziet zo veel dat het niet bij te houden is wat we spotten. We horen al een heel tijdje toekans om ons heen en hebben hem ook kunnen spotten. We hebben deze reis al heel wat vogels mogen zien, maar de toekan blijft wel een favoriet. Ze kunnen niet zo goed vliegen vanwege hun enorme snavel. We zijn wel meer dan een uur bezig met het spotten van vogels rondom de lodge voordat we het bos in gaan. Daar is het wat moeilijker om ze te zien vanwege alle begroeiing.

Achter de receptie zien we eerst een hele groep kapucijnapen door de bomen springen. Als we het echte reservaat binnen stappen zien we direct een mot mot zitten. Weer drie meter verder zitten twee prachtige spechten de bomen kapot te pikken. Dan horen we een prachtig geluid van een vogeltje dat zich bijna nooit laat zien. We hebben er een glimp van mogen opvangen. De gids kan het geluid van de vogel perfect nadoen zodat de vogel daarop reageert. De gids kan meer vogels nadoen. Het is onvoorstelbaar wat een kennis die jongeman heeft. Wij zitten maar te stuntelen met onze camera en verrekijker om die vogel weer terug te vinden. Hij kan ze al vliegend vinden met zijn verrekijker. Zo zien wij Montezuma's overvliegen die best wel bijzonder zijn voor deze omgeving. Als ik wijs naar een hagedis maakt de gids een snelle beweging en hop daar heeft hij hem gevangen. Nooit geweten dat zo'n klein beestje zo interessant kan zijn. Het mannetje blijkt een gele lel te hebben die hij laat zien. Ook kan de hagedis perfect doen alsof die dood is om zo te voorkomen dat hij wordt aangevallen. De tour sluiten we af met een tweetenige luiaard die behoorlijk dichtbij zit.

Om negen uur zijn we moe van alle indrukken en vallen om van de honger. We ontbijten bij de lodge en rusten even uit voordat we verder het terrein op eigen gelegenheid gaan verkennen. Zo heel veel meters hebben wij vanochtend niet gemaakt. Het is nog warmer dan gisteren en eergisteren dus we doen rustig aan en hebben het plan om niet te ver te lopen. We gaan eerst naar een (vogel)observatietoren waar we meer vlinders dan vogels zien. Het lijkt net een vlindertuin. Stilzitten doen ze helaas niet. Daarna volgt het pad verder het bos in richting de zee. Daar komen we helaas niet uit en voor we het weten zitten we al halverwege de 3 kilometer lange wandelpad. Dan kunnen we hem maar net zo goed verder lopen. Onderweg zien we nog een toekan, boomkruipers, knalgele vogeltjes, neusberen en roofvogels. Iedereen die we tegen komen is vriendelijk en vraagt of wij al iets gezien hebben en wijzen ons op dat wat zij gezien hebben. Net voordat we het pad verlaten zien we de great curassow op het pad staan. Zowel het mannetje als het vrouwtje. Het mannetje had ik nog niet gezien. Wat een gigantisch mooi beest.

Weer terug bij de lodge genieten we van een heerlijke ananas batido. De allerlekkerste van de hele vakantie. We genieten van alle mooie bloemen in de tuin. We willen nog graag naar het strand en lopen langs de luiaard die inmiddels wat beter zichtbaar is dan alleen een harige bol in de boom. Het strand is nog een eindje lopen. Dat is het zeker waard. Het strand is heel anders dan die van Dominical en op 1 persoon na is het hele strand voor ons. We maken een korte strandwandeling en ik zoek met mijn voeten verkoeling in de zee. Voor iets meer verkoeling lopen we via het bos weer terug. Er komen heel wat motoren voorbij en ook een kruising tussen een golfkarretje en een quad. Deze aardige meneer vraagt of wij met hem mee willen rijden. We zijn best moe en warm en zeggen volmondig ja. Dat scheelt weer heel wat lopen.

De puf is inmiddels wel op. Met de taxi gaan we terug naar Dominical waar we lunchen bij Mono Congo, siësta houden en de zonsondergang bekijken. Dat was weer een mooie dag!