Om half acht gaat de wekker, want we willen om kwart voor 10 in de kerk zitten zonder ons te moeten haasten. Het is alweer 30 graden om acht uur. Voor de verandering ontbijt ik met yoghurt en muesli, maar deze yoghurt is niet te eten. Het belandt dan ook in de gootsteen. Weg met dit smerige spul. Om half tien rijden we naar de kerk waar we vijf minuten later aankomen. Gisteren waren we langs deze kerk gereden en hebben uitgezocht of deze kerk een beetje past bij wat wij geloven. Dat zit goed. Het is voor Amerikaans begrippen een kleine kerk waar maximaal een paar honderd man in passen. We worden zeer vriendelijk welkom geheten. Net als bij de huizen heeft deze kerk ook geen hal en sta je direct in de kerk. Alle kerkbezoekers zijn met elkaar aan het koffie drinken en kletsen. Waar zijn alle mensen die deze kerk moeten vullen? Er zijn hooguit 40 mensen. Het blijft dan ook niet onopgemerkt dat wij binnenkomen. De eerste persoon die ons aanspreekt denkt dat we uit Noorwegen komen vanwege mijn blonde haren. Deze enthousiaste man stelt ons gelijk voor aan de halve kerk en de pastoor. Iedereen heeft belangstelling voor ons en vraagt zich af wat wij hier doen. Vakantie houden in Cape Coral klinkt voor hun wat gek in de oren. Wij vermaken ons hier prima hoor! Na de kennismaking zoeken we een goed plekje uit. Wat een heerlijke stoelen hebben ze hier. Dat is veel beter dan harde, houten kerkbanken. Als één van de eerste dingen wordt benoemd dat er een stel uit Nederland is (voor de paar mensen die het nog niet wisten) en er wordt geklapt voor ons. Als we ons nu niet meer welkom voelen weet ik het ook niet meer. Het is afwachten hoe de kerkdienst verloopt. Gaan mensen zitten, staan, handen in de lucht? Geen idee hoe dat gaat. Als eerste komen er een heel aantal mensen aan het woord. Het komt er op neer dat ze geen nieuwsbrief kennen en alles wat normaal gesproken daarin staat wordt nu voorgedragen in de kerk. Het is een hele informele sfeer. Mensen hebben nog net geen picknickmand meegenomen, maar dat scheelt niet veel. Mensen staan op en komen later weer terug. Stilzitten doen ze hier niet aan. De liederen zijn onbekend, maar makkelijk mee te zingen. Ze worden zo vaak herhaald dat je ruim genoeg de kans hebt om ze te leren zingen. Er staat ook een bandje voor in de kerk met gitaar, drumstel en piano en zangeressen. Er is een kindermoment en alle kinderen – welgeteld 5 – komen aangesjokt. Ze hebben er geen zin in, maar ze zorgen wel voor veel vermaak. In de kerkdienst wordt veel gezamenlijk hardop gesproken zoals de geloofsbelijdenis, het onze vader en een zeer kort avondmaalsformulier. Ja, we hebben het geluk dat we mee mogen doen aan het avondmaal. Geen idee of dat hier wekelijks of maandelijks gebeurd. Als de rest opstaat kijken wij nog even toe hoe het er aan toe gaat. We snappen het en doen mee. Eén persoon heeft een soort bruin pitabroodje vast waar je een stukje vanaf mag breken. Verderop staat iemand met een schaal met wel hele klein shotjes wijn. Ook hierbij geldt dat iedereen mee mag doen, gaat wanneer hij wil en ook kinderen zijn welkom. De preek duurt hooguit 10 minuten en dat is de hele bijdrage van de dominee aan de kerkdienst. En dan is opeens de dienst afgelopen. We zijn nog maar een uurtje verder. Dat was het dan. Na de dienst worden we weer aangesproken en blijven nog even gezellig kletsen. We doen een bijzondere ontdekking. We krijgen te horen dat het gisteren zo mooi weer was. Heerlijk zonnig en weinig luchtvochtigheid. Slechts 55%. Het kan blijkbaar ook 89% zijn. Dat is even slikken voor ons. Wij hebben het totaal niet als prettig ervaren. Het was een leuk bezoek en we zijn al uitgenodigd voor volgende week. Of dat gaat lukken is maar de vraag. Door een keer een kerk te bezoeken in het buitenland ervaar je hoe het is om als buitenstaander een kerk te bezoeken. Ondanks dat een kerk beweert gastvrij te zijn begrijp ik nu beter dat het best een drempel kan zijn om een kerk te bezoeken. Je hebt geen idee wat er komen gaat, wat er van je verwacht wordt en hoe je je hoort te gedragen. Dat kan best ongemakkelijk zijn. Voor ons was dit wel een positieve ervaring.

Onze traditie op zondag van koffie met wat lekkers zetten we ook hier voort. Dit keer is de grote koek een heerlijke donut die we gisteren gekocht hebben. We praten na over de kerkdienst. We maken een heerlijke home-made lunch. We brengen uren door in het zwembad. We kunnen er geen genoeg van krijgen. Als de energie op is gaan we binnen een spelletje spelen. Helaas heeft Jos gewonnen. Het idee was om te gaan BBQen, maar dat feest gaat niet door. De BBQ mag niet bij het huis staan en niet bij de hor. Waar dan wel weten we ook niet. De gasfles is ook nog bijna leeg. Noodgedwongen bereiden we onze maaltijd binnen in de keuken. Ondanks dat we de hele dag bij huis zijn gebleven zijn we toch moe. Iets te fanatiek geweest in het zwembad vermoed ik. De avond brengen we dan ook binnen door met een computerspelletje. Jos is helemaal blij met zijn nieuwe PlayStation Classic. We gaan vroeg naar bed, want morgen gaat de wekker op tijd.