Oregon 2017
Trillium Lake
De frisse berglucht maakt denk ik moe. We slapen hier als roosjes en komen ons bed niet uit. Vanuit ons bed zien we dat het zwaar bewolkt is. Een goede reden om nog langer te blijven liggen. Als we uit de veren zijn en ons ontbijt op hebben lopen we een rondje over de camping. Het is een enorm groot terrein met zowel camping als huisjes in alle soorten en maten. Op de plattegrond staat dat er een Kingfisher vijver moet zijn. Daar wil ik natuurlijk heen, want deze vogel wil ik dolgraag zien. Overal staat aangegeven dat je hem kan zien, maar blijkbaar niet in de zomer. Ook deze keer hebben we hem helaas niet gezien. Wel hebben we (weer) een witte (geen albino) eekhoorn gezien.
We zijn ondanks het vele slapen nog steeds niet helemaal wakker. Een echt plan voor vandaag hebben we ook niet. We hopen bij het Ranger station iets meer specifieke informatie te vinden over de wandelingen. Helaas staan we voor een dichte deur. Lunchpauze van een uur. Dan kiezen we voor iets waarvan we weten wat het is. Het wordt een wandeling rondom Trillium Lake. Kijkers van Wie is de mol zouden dit meer kunnen herkennen. Wij hebben dit meer niet zoals bij WIDM voor ons alleen, maar moeten het delen met vele anderen. We gaan eerst picknicken voordat we aan de wandeling beginnen. De wandeling is over een deels verhard pad met vlonders. We hadden ergens gelezen dat het pad slecht zou zijn, maar dat viel ons reuze mee. Totdat we opeens een kruiwagen zien met de tekst TRAILS. Ze hebben net voor onze neus het pad gerepareerd en zijn nog niet klaar. We mogen niet verder en moeten omkeren. Tijdens de wandeling hebben we goed zicht op Mount Hood en lopen door een bos dat begroeid is met mos. We horen en zien veel vogels.
Het beviel ons gisteren wel erg goed op een terrasje dat we dat vandaag nog een keer over willen doen. Na wat zoeken is het ons gelukt om een mooi plekje te vinden. Je kunt wel merken dat het vandaag een stuk kouder is, want er zit niemand op terras. Na wat spelletjes gespeeld te hebben is het nog wat te vroeg om te gaan eten. We brengen daarom nog een (kort) bezoek aan Wildwood Recreational Site. Dit ligt zo goed als naast onze camping en is een prachtig bos. We lezen op het bord dat er twee dagen geleden nog een zwarte beer is gezien. Dat is nogal dubbel. We willen graag een zwarte beer zien, maar dan wel op een veilige afstand. We lopen eerst de Wedland Trail. Een pad over vlonders waar slangetjes overheen kruipen. Er zijn onderweg verschillende uitzichtpunten waar je bevers, vogels of zelfs beren zou kunnen zien. De beestjes hadden geen zin om zich te laten zien. Daarna lopen we nog een stukje van de Cascade Stream Loop waar je een uitzichtpunt hebt dat je in de rivier kan kijken. Het lijkt er op dat het water vrij laag staat. Toch zien we diverse kleine vissen zwemmen en een rivierkreeftje.
Inmiddels is het etenstijd en hopen we nu eindelijk een keer pizza te kunnen eten. Alweer staan we voor een dichte deur en moeten we verder zoeken. Gelukkig zit er iets verderop nog één. Na lang wachten nemen we de pizza mee naar de camping. Onder het genot van een kampvuurtje smikkelen wij van de reuze pizza. Het is ons gelukt om met z'n tweeën de pizza helemaal op te eten. Dat hadden wij niet verwacht.