Vogelreis 2019

Kruger (Skukuza) - Kruger (Letaba)

Het ontbijt is pas om zeven uur, maar de beste tijd om buiten te spelen is zo vroeg mogelijk. Voor half zes ben ik dan ook al op pad met camera en verrekijker. Voor het huisje van papa en mama zit een Turako prachtig in het zonnetje. Ik loop verder naar de rivier waar ik ijsvogels over zie vliegen. In de top van de boom zie ik de eerste groene duiven zitten. De vogels zijn vandaag erg actief en in grote aantallen aanwezig. Op de grond zitten hele kleine, gele vogeltjes die snel heen en weer hippen en niet vast te leggen zijn. Ik loop richting de boom waar gisteren alle duiven zaten. De boom zit nu vol met duiven, bijeneters, glansspreeuwen, amethist spreeuwen en muisvogels. Op dat moment komen papa en mama er aan en kunnen nog even genieten van het spektakel. Vijf minuten later zijn alle vogels gevlogen. In anderhalf uur tijd heb ik heel wat vogels kunnen spotten en vast kunnen leggen. Om zeven uur zijn we dan ook erg hongerig en vallen aan bij het buffet. Helaas krijg ik op dat moment last van mijn buik en krijg ik niet zo veel naar binnen. Om half negen gaan we vertrekken naar onze volgende bestemming in het Kruger park, maar als iedereen eerder klaar is vertrekken we ook eerder. Dat werkt natuurlijk niet zo best. De één staat al ruim voor achter uur bij de bus en de laatste pas ruim na acht uur. Om kwart over acht vertrekken we naar Letaba dat 160 kilometer noordelijker is gelegen.

Het is al snel verschrikkelijk heet in de bus. Ik zit met mijn voeten boven het wiel wat bloedheet is. De zon schijnt volop en de airco doet het op deze plek niet. Binnen korte tijd voel ik mij hondsberoerd en wissel van plek met mama. Nu zit ik helemaal achterin en heb ik helaas nauwelijks zicht. Dat is in dit geval niet zo heel erg, want we zien nauwelijks wild. We hobbelen uren door het park en komen geen meter vooruit. Het plan was om naar Orpen Dam te gaan. Een plek waar we aldus onze reisleider prachtige vogels en wild kunnen spotten. Op deze manier doen we er een eeuwigheid over. Om tien uur maken we een stop bij een picknickplaats met winkeltje waar we drie kwartier stoppen om een take-away lunch te scoren. Inmiddels barst ik uit mijn voegen van boosheid. Deze man(reisleider) snapt er totaal niks van. We komen van een prachtig rest camp met grote winkel/supermarkt waar we prima lunch hadden kunnen kopen. Dat we alleen 3 kwartier stoppen voor het kopen van een lunch is wel erg lang. Dat zorgt ook voor verwarring dat iedereen gelijk maar aanvalt wat onze reisleider dan weer niet begrijpt.
We rijden nog langzamer dan een slak door het park en op deze manier komen we pas op het heetst van de dag aan bij de hut. Iedereen kan dan wel bedenken dat alle vogels dan al lang weg zijn. Al we ons aan het snelheidslimiet hadden gehouden waren we al lang bij de hut geweest. Om twaalf uur zijn we eindelijk bij Orpen Dam. In al die uren hebben we krap 50 kilometer afgelegd. De hut blijkt ook nog eens een viewpoint te zijn en geen specifieke vogelhut. Er vliegt welgeteld één vogel rond en nu krijgen we twee uur de tijd om hier te vogelen. Gelukkig trekt een groepsgenoot haar mond open na een uur en gaan we weer verder. De timing was precies goed, want als we de hut verlaten zien we vanuit de bus een hele kudde olifanten dicht bij de bus. De olifant tettert en wappert met zijn oren. Ik dacht dat hij misschien boos was, maar dit was een signaal om alle olifanten op te trommelen. Het is een kudde met een aantal jonge olifanten. Alle olifanten gaan in een cirkel om de jonge olifanten staan om ze te beschermen. Een prachtig gezicht. Bij een klein plasje water zien we een “nest” van de Foam Frog. Het is een witte bal in een struik gemaakt door een heel klein kikkertje. Als de kikkers uit komen banen ze zich een weg door de bal en vallen dan zo naar beneden in het water, tenminste als de plas water er dan nog is. Het is heel bijzonder.

Ik ben zo klaar met deze rot bus en vervelende reisleider dat ik niet te genieten ben. Ik heb geen idee hoe ik deze reis moet doorbrengen. In de bus is het zeker 35 graden. Met maximaal 30 kilometer hobbelen we verder en we zien nog steeds nauwelijks dieren. Als er wel iets te zien is zie ik nauwelijks wat vanaf deze plaats. Als de reisleider vertelt dat we bijna bij een rest camp zijn voor een korte plaspauze ben ik blij. Even naar buiten om de benen te strekken. Mijn benen en voeten zijn helemaal opgezet van de hitte. Helaas blijk “bijna” hier iets anders te betekenen. Het is nog een uur rijden. Het is pas half vier al we daar vertrekken en we moeten nog 70 kilometer afleggen. Ik stap op de reisleider af met de vraag of hij er voor kan zorgen dat we voor het donker bij het kamp zijn. Als we op deze manier door hobbelen duur het nog zeker 3 uur. We zitten midden in de natuur en zouden dan pas in het donker aan komen. Het antwoord geeft weinig hoop. In overleg met de groepsgenoten stappen we nog een keer op de reisleider af en moeten hem bijna smeken om harder te rijden zodat we voor het donker op onze bestemming aan komen. Het moet niet gekker worden. Gelukkig gebeurt dat ook, maar juist nu zien we allemaal wild en wordt het landschap steeds mooier. We rijden een heel stuk langs een rivier waar hele groepen nijlpaarden zwemmen. Een aantal komen ook uit het water. Een gigantische krokodil loopt over het land met een prooi in zijn bek. Verderop lopen allemaal olifanten langs de weg en zelfs twee struisvogels. Hele kuddes met gnoe's op korte afstand en een aantal prachtige roofvogels. Het is te merken dat de zon al langzaam onder gaat en de dieren weer tot leven komen. Gelukkig hebben we toch een mooie afsluiting van de dag gehad.

Om vijf uur komen we aan bij Letaba Rest Camp. Het inchecken duurt zoals alles in Zuid-Afrika erg lang. Om half zes kunnen we eindelijk naar ons huisje, maar wij hebben andere plannen. Nadat we het programma voor morgen gehoord hebben en in de middag weer met de bus op pad gaan maken wij de keuze om zelf een sunset-drive voor morgen te boeken. Lekker met z'n drieën op pad zonder bloedhete bus, slechte zitplaatsen en bekvechtende reisgenoten. Daarna gaan we naar de hut, nog even genieten van de laatste zonnestralen en het uitzicht op de rivier. Een nijlpaard met jong loopt over het land heen bij ondergaande zon. Het is prachtig. Daarna eten we in het restaurant. Veel krijg ik niet naar binnen. Ik ben veel te beroerd van de warmte. Om kwart over zeven gaan we al terug naar het huisje om naar bed te gaan. De sterrenhemel is hier schitterend. Morgen moeten we achterlijk vroeg uit de veren. Dat maakt me weer des te bozer dat onze reisleider hier geen rekening mee gehouden heeft. Tien uur lang zitten we in een slechte bus, komen bijna in het donker aan en moeten midden in de nacht al uit bed. Dit zijn veel te lange dagen. Voordat ik in slaap val moet ik eerst even afkoelen. Letterlijk en figuurlijk. Hopelijk doet een (korte) nacht slapen mij goed en sta ik morgen met nieuwe positieve energie weer op.

Nieuwe vogelsoorten die we vandaag gezien hebben:
- Grootblouoorglansspreeu
- Gompou
- Akkedisvalk
- Geeloogkanarie
- Gewone Ruiter
- …Duiker

Dieren die we vandaag gezien hebben:
- Blauwkeelagame
- Koedoe
- Cllipswaterbok
- Olifant
- Krokodil
- Gnoe
- Giraffe
- Bosbok
- Nijlpaard
- Buffel