Oregon 2017
Lava Land National Monument
Er is er één jarig, hoera, hoera. Dat kun je wel zien dat is Jos! Voor mij was het helaas weer een slechte nacht. Het is hier enorm gehorig en ik had nogal last van buren. 's Ochtends vroeg gaat een groep meiden met trolley en al de trap af die recht voor onze deur zit. Dat is niet echt prettig wakker worden. Jos heeft prima geslapen en is blij dat hij eindelijk zijn cadeau mag uitpakken. Al die tijd heeft hij al een tasje gezien waar het in zat. Hij heeft Hive gekregen. Dat is een spel voor twee spelers dat een beetje doet denken aan schaken.
De jarige mag beslissen en Jos wil dolgraag naar Lava River Cave toe. Dat is een lava tunnel van 1 mijl lang waar je doorheen kan lopen. Onderweg daar naar toe lees ik dat het vanaf 11 uur behoorlijk druk kan zijn en wij komen net iets na elf uur aan. Als de parkeerplaats vol is is de tunnel ook vol. Helaas is het deze keer ook echt druk in tegenstelling tot andere plekken in Oregon. De parkeerplaats is vol en er staat een wachtrij. Heel spijtig, maar dit gaat het niet worden. We rijden daarom terug naar het bezoekerscentrum en bekijken de mogelijkheden voor dit gedeelte van het park. We nemen de shuttle naar Lava Butte. In het hoogseizoen mag je hier niet met je eigen auto naar toe omdat de parkeerplaats veel te klein is. Deze weg is een stuk korter en beter dan de weg naar Paulina Peak en ook een stuk minder hoog. Het uitzicht vanaf hier is ook weer prachtig. We hebben zicht op de omliggende bergen en de krater. We lopen er een rondje omheen en moeten weer wachten op de shuttle naar beneden. Schaduw is er niet en het is al erg heet. Om ons heen horen we het gefladder van motten. Bij Odell Lake zagen we ze ook al vliegen, maar hier zijn het wel honderden. Een paar dagen geleden was ik nog zo trots dat ik er één gered had, maar dat was niet nodig geweest. Het is hier namelijk een plaag. Het zijn echt enorme beesten!
Terug bij het bezoekerscentrum beginnen we de Whispering Spruce trail. Dit is een korte wandeling van 0.3 mijl over een verhard pad. Dit land is enorm rolstoelvriendelijk. Veel wandelpaden zijn (deels) rolstoelvriendelijk en zelfs de shuttlebus is geschikt voor rolstoelen. Het pad geeft ons zicht op de Lava Butte en we genieten van alle eekhoorntjes. We komen er nu (pas) achter dat er twee soorten zijn. De grote(re) eekhoorns zijn nieuwsgierig en heten golden mantled squirrel. De andere is een yellow pine squirrel en is een stuk kleiner en is enorm bang. Na dit pad lopen we de trail of the molten land. Dit pad is vergelijkbaar met gisteren. We lopen weer over lava stenen. Dit pad is verhard en heeft geen lava glas stenen. Het pad geeft prachtige zichten op de omgeving. Ondanks alle stenen groeien er toch nog een aantal planten. Dat zij toch nog ergens water weten te vinden om te leven is erg knap. We hebben weer genoeg gewandeld vandaag en gaan naar Bend.
Het is Jos zijn verjaardag dus er moet taart gegeten worden. Ik heb een prachtig boekje gevonden met heel veel eetgelegenheden in Bend en ook met bakkerijen. We stappen binnen bij La Magie en zien een vitrine vol met gebak. We zien mini cheesecakes staan. Dat gaat het worden en Jos kiest natuurlijk voor de zure variant, Key Lime. Wauw, dit taartje is minder zoet dan het brood hier. Het gebakje is groot genoeg voor ons tweeën en is gelijk onze lunch.
Het water hier is weer niet te drinken en we halen lekker water bij de supermarkt. Natuurlijk komen we weer terug met veel meer dan waarvoor we kwamen. Er is ook zoveel lekkers te vinden. Dit keer hebben wij onszelf getrakteerd op ijs. Ze hebben hier de wereld aan roomijs en in alle smaken en groottes die je kan bedenken. Wij hebben de butter pecan meegenomen en lekker dat die is!!! Het bezoekje kostte weer veel te veel tijd. Het bleek $5 vrijdag te zien en daardoor was het enorm druk. De rest van de dag blijven we lekker bij het motel en spelen Hive. Ik vind het een leuk spel, want ik heb alle keren gewonnen, haha.